Rate this post

به گزارش عاشق وب خبرهای امیدوار کننده ای در زمینه تولید دارو برای درمان چاقی از دانشمندان دانشگاه ˮویرجینیاˮ به گوش می رسد. این دانشمندان موفق به شناسایی ۱۴ ژن شده اند که عامل چاقی هستند و سه ژن که می توانند از چاقی جلوگیری نمایند. این یافته ها به ایجاد درمانی برای این مشکل سلامتی که بیشتر از ۴۰ درصد از بزرگسالان آمریکایی را تحت تأثیر خود قرار داده است کمک می نماید.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، “ایلین اورورک”(Eyleen O’Rourke) از دانشکده علوم و هنر دانشگاه ویرجینیا، دانشکده پزشکی دپارتمان زیست سلولی و مرکز تحقیقات قلب و عروق “روبرت ام برن”(Robert M. Berne) می گوید: ما صدها نوع ژن مختلف می شناسیم که در افرادی که گرفتار چاقی هستند ظاهر می شوند اما این به معنای ایجاد این بیماری توسط آنها نیست.
این عدم قطعیت مانعی اساسی در یافتن اهداف ژنتیکی برای درمان چاقی است. برای حل این مشکل ما روشی ایجاد کردیم که به صورت خودکار و همزمان صدها ژن را مورد بررسی قرار دهد و نقش آنها در ایجاد چاقی را مشخص نماید.
ما در نخستین دور از آزمایش ها موفق به کشف دهها ژن شدیم که در ایجاد چاقی نقش داشتند و سه ژن هم یافتیم که می توانند از چاقی جلوگیری نمایند. ما پیشبینی می نماییم که رویکرد ما و کشف این ژن های جدید توسعه درمان هایی برای چاقی را سرعت می بخشد.
تحقیقات جدید “اورورک” به درک بهتر ارتباط میان چاقی، رژیم غذایی و دی ان آ(DNA) کمک می نماید. چاقی که تبدیل به یک بیماری همه گیر شده است تا حد زیادی ناشی از رژیم های غذایی با کالری بالا و پر از قند است. بی تحرکی هم نقش زیادی در بروز آن ایفا می کند. اما ژن های ما هم در بروز آن نقش مهمی دارند. ژن ها ذخیره چربی و سوخت و ساز غذا را تنظیم می کنند. اگر محققان بتوانند آن دسته از ژن ها که میزان بیش از اندازه غذا را تبدیل به چربی می کنند شناسایی کنند می توانند آنها را غیرفعال کنند تا خوردن بیش از اندازه غذا منجر به چاقی نشود.
متخصصان ژنوم صدها ژن در رابطه با چاقی یافته اند. میزان این ژن ها در افراد چاق بیشتر از افراد با وزن طبیعی است. اما چالش اصلی تشخیص ژن هایی است که نقش اساسی و مستقیم در ایجاد چاقی و پیشگیری از آن ایفا می کنند.
برای یافتن این ژن ها “اورورک” و گروهش از کرم هایی به نام “الگانس”(C. elegans) استفاده کردند. این کرم ها درون سبزیجات پوسیده زندگی و از میکروب ها تغذیه می کنند. با این وجود ۷۰ درصد ژن های آنها مشابه انسان ها است و مانند انسان ها اگر میزان زیادی قند مصرف کنند چاق می شوند.
این کرم ها برای علم بسیار مفید هستند و از آنها جهت بررسی عملکرد داروهای رایج مانند داروی ضد افسردگی پروزاک(Prozac) و متفورمین که سطح قند خون را کنترل می کند استفاده شده است.
علاوه بر آن طی ۲۰ سال گذشته سه جایزه نوبل به کشف فرآیندهای سلولی که ابتدا در این کرم ها مشاهده شده بود اهدا شد. این فرآیندها در بیماری هایی مثل سرطان و بیماری های تخریب سیستم عصبی اهمیت دارند. این کرم ها در توسعه درمان های مبتنی بر آران ای(RNA) هم نقش اساسی داشته اند.
در این مطالعه جدید که اخیرا در مجله ی “PLOS Genetics” انتشار یافته است، “اورورک” و همکارانش از این کرم ها جهت بررسی ۲۹۳ ژن مربتط با چاقی در انسان ها استفاده کردند تا ژن هایی که در ایجاد یا پیشگیری از چاقی نقش دارند را بیابند.
آنها بعضی از کرم ها را در معرض رژیم غذایی با قند بالا قرار دادند. این کرم ها به همراه یادگیری ماشینی به محققان در کشف ۱۴ ژن موثر در چاقی و سه ژن که می توانند از آن جلوگیری نمایند کمک کرد.
محققان دریافتند که پیشگیری از عملکرد این سه ژن می تواند طول عمر کرم ها را افزایش داده و عملکرد حرکتی-عصبی آنها را بهبود بخشد. این دقیقا همان مزایایی است که تولیدکنندگان دارو از داروهای ضدچاقی انتظار دارند.
تحقیقات بیشتری باید صورت گیرد اما محققان معتقدند به نتایج امیدوارکننده ای دست یافته اند. برای مثال خاموش کردن یکی از ژن ها در موش آزمایشگاهی سبب پیشگیری از افزایش وزن، عملکرد بهتر انسولین و کاهش قند خون شد.
به نقل از محققان این نتایج قابل تعمیم به انسان ها هم هست.