عاشق وب: خراسان رضوی نرم کننده های موجود در خیلی از اشیاء مورد استفاده روزمره می توانند عملکردهای مهم مغز انسان را مختل کنند.
به نقل از مدیکال اکسپرس، زیست شناسان دانشگاه بایرویت آلمان در مورد خطر این اختلال هشدار و نشان دادند که حتی مقدار کمی از نرم کننده های پلاستیکی، بیسفنول A (BPA) و بیسفنول S (BPS) در انتقال سیگنال های بین سلول های عصبی در مغز ماهی ها اختلال ایجاد می کنند. پژوهشگران بسیار محتمل می دانند که تداخل مشابه در مغز انسان های بالغ نیز با این مواد رخ دهد بدین سبب خواهان توسعه سریع نرم کننده های جایگزین هستند که خطری برای سیستم عصبی مرکزی نداشته باشند.
بیسفنول ها، نرم کننده هایی هستند که در تعداد زیادی از محصولات پلاستیکی در سراسر جهان یافت می شوند، بعنوان مثال، در بسته بندی مواد غذایی، ظروف پلاستیکی، بطری های آشامیدنی، اسباب بازی ها، ماده مورد استفاده برای پر کردن دندان ها و مصنوعات تولید شده برای نوزادان کاربرد دارند.
در سالهای اخیر، استفاده از این مواد خصوصاً بیسفنول A با خطرات زیادی برای سلامتی همراه بوده است. هم اکنون، تیم تحقیقاتی بایرویت به سرپرستی دکتر پیتر ماچنیک در گروه تحقیقاتی فیزیولوژی حیوانات (به سرپرستی پروفسور دکتر استفان شوستر) برای نخستین بار تاثیرات نرم کننده ها را بر روی انتقال سیگنال بین سلول های عصبی در مغز بزرگسال بررسی کردند. این مطالعه نه فقط بیسفنول A، بلکه بیسفنول S را نیز شامل می شود که اغلب برای سلامتی مضر نمی باشد. نتایج مطالعات نشان می دهد هر دو نرم کننده ارتباط بین سلول های عصبی مغز را مختل می کنند.
آسیب دائمی به سیستم عصبی
اثرات مضر بر مغز عمدتاً بر تعادل ظریف بین عملکردهای مختلف عصبی تاثیر می گذارد. در صورتیکه تعدادی از سلول های مغزی سیگنال هایی را منتقل می کنند که موجب تحریک فرآیندهای سلولی می شوند و سلول های دیگر مغز عملکرد مهار این سلول ها را دارند. با این وجود، هماهنگی هر دو تحریک و مهار برای یک سیستم عصبی مرکزی دست نخورده لازم است.
دکتر پیتر ماچنیک، محقق اصلی این تحقیق اظهار نمود: «مشخص شده است، زمانی که سیگنال های تحریکی و سیگنال های مهاری هماهنگ نباشند یا میزان هماهنگی آنها کافی نباشد بی نظمی های زیادی در سیستم عصبی مهره داران ایجاد می شود. بدین سبب بسیار نگران کننده است که نرم کننده های BPA و BPS دقیقا این هماهنگی را مختل می کنند.»
الیزابت شیرمر، دانشجوی دکتری دانشگاه بایرویت و نخستین محقق این تحقیق اظهار داشت: «ما شگفت زده شدیم که چگونه خیلی از عملکردهای حیاتی مغز ماهی تحت تاثیر نرم کننده های استفاده شده در صنایع مختلف است. این آسیب، همانطور که توانستیم نشان دهیم، بلافاصله اتفاق نمی افتد. با این وجود، هنگامی که سلول های مغز در معرض مقدار کمی BPA یا BPS به مدت یک ماه قرار می گیرند، صدمات غیر قابل جبران است.»
ایشان سپس اضافه کرد: بنظر می رسد که نرم کننده ها بر پتانسیل عملکرد سلول های مغزی تاثیر می گذارند. آنها انتقال شیمیایی و الکتریکی سیگنال ها بوسیله سیناپس ها را تغییر می دهند. علاوه بر این مدارهایی را که برای درک و پردازش محرک های صوتی و بینایی مهم هستند را نیز مختل می کنند.
مطالعات روی سلول های ماوتنر در ماهی قرمز
کشف لطمه های ناشی از نرم کننده ها از مطالعات دقیق روی ماهی قرمز زنده حاصل شده است. تمرکز بر روی دو سلول عصبی بزرگ در مغز ماهی، سلول های ماوتنر (Mauthner ) بود. آنها تمام محرک های حسی را در خود ادغام می کنند و باید به سرعت و بطور دقیق هماهنگ با نزدیک شدن مهاجمان پردازش شوند. در این حالت، سلول های ماوتنر واکنش های فرار برای نجات زندگی را تحریک می کنند. باتوجه به این عملکرد که برای بقاء ضروری می باشد، آنها خصوصاً در طول تکامل قوی می شوند. سلول های ماوتنر قادرند تاثیرات لطمه رسان را تا حدی دفع کنند و یا لطمه ها را جبران کنند. این مورد نشان میدهد که نرم کننده ها قادر به لطمه قابل توجهی به این سلول ها هستند.
قابلیت انتقال نتایج به انسان
پروفسور استفان شوستر اظهار نمود: نتایج تحقیقات انجام شده بر روی مغز ماهی بیان می کند که BPA و BPS می توانند به مغز انسان بالغ نیز لطمه جدی برسانند. دراین زمینه، لازم است که علم و صنعت، نرم کننده های جدیدی برای جایگزینی این بیسفنول ها و موردی ایمن برای انسان تولید کنند.
دکتر پیتر مچنیک اضافه کرد: «کارآیی تکنیک های تحقیقاتی که ما در مطالعه خود استفاده کردیم می تواند کمک مهمی در توسعه نرم کننده های جایگزین باشد. آنها آزمایش سریع و ارزان نحوه تاثیر این مواد بر سلول های مغز را توضیح می دهند.»
منبع: weblover.ir
