Rate this post

ماه نورد چینی ˮیوتو-۲ˮ(Yutu-2) دو شیء کروی شیشه ای و شفاف را در سمت دور ماه مشاهده کرده است که احتمالاً در هنگام برخورد شهاب سنگ به سطح ماه شکل گرفته اند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، کاوشگر “یوتو-۲”(Yutu-2) چین دو گوی شیشه ای و شفاف به ضخامت یک اینچ را در سمت پنهان ماه مشاهده کرده است.
تصاویر ارسالی این مریخ نورد که در ژانویه ۲۰۱۹ روی ماه فرود آمد، این گوی های شیشه ای را نشان داده است که شبیه به بلبرینگ های کوچک هستند.
البته اشیای کروی کوچک شیشه ای در واقع در ماه رایج هستند، باآنکه قطر آنها معمولا کمتر از ۰.۰۳ اینچ (۳ میلی متر) است.
به قول دانشمندان، این کره های شیشه ای تازه پیدا شده بسیار بزرگ تر از حد معمول هستند و اندازه آنها حدود ۰.۵ تا ۱ اینچ (۱.۵ تا ۲.۵ سانتی متر) است.
هنگامی که مواد سیلیکاتی -کانی های سنگ ساز- در معرض دمای بالا قرار می گیرند، شیشه در ماه شکل می گیرد و مشخص است که رسوبات شیشه ای آتشفشانی در طول فوران های انفجاری در تاریخ زندگی ماه، زمانی که از نظر آتشفشانی فعال بوده است، تشکیل شده اند.
امروزه به علت گرمای حاصل از برخورد شهاب سنگ ها با سطح ماه، شیشه های جدیدی در ماه ایجاد می شود.
این یافته های جدید در مقاله ای که توسط تیمی به سرپرستی “ژیونگ شیائو” سطح شناس سیاره ای از دانشگاه “سان یات سن” واقع در گوانگژوی چین نوشته شده، توضیح داده شده است.
محققان می گویند: قطر شیشه های شفاف و درخشان روی ماه کمتر از یک میلی متر است و شیشه های بزرگتر تیره و مات هستند و به نظر می آید این گوی های تازه کشف شده اخیراً شکل گرفته باشند، چون که شکل دست نخورده و نحوه قرارگیری آنها این گونه نشان داده است. با این وجود، ترکیب دقیق آنها هنوز مشخص نشده است.
محققان می افزایند: شیشه در تمام خاک ماه معروف به “رگولیث” وجود دارد و آتشفشان و برخوردهای با سرعت زیاد مکانیسم های اصلی تشکیل این شیشه های قمری هستند. شیشه های آتشفشانی روی ماه به صورت پوسته های فرورفته سنگ های بازالتی یا به صورت کره های شیشه ای در رسوبات هستند.

شیشه های آتشفشانی توسط مأموریت های “آپولو” ناسا در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ به زمین آورده شدند و بعضی از آنها تیره تر و بزرگ تر از نمونه های خال دار بودند که تا ۱.۵ اینچ ضخامت داشتند.
این اولین باری نیست که “یوتو-۲” با خصوصیت های عجیب و غریب ماه مواجه می شود. این کاوشگر سال گذشته، تصاویری از یک «کلبه مرموز» در افق دید خود ارسال کرد که محققان در ابتدا در شناسایی آن مشکل داشتند و با بررسی دقیق تر در ماه ژانویه مشخص شد که این شیء مرموز، یک سنگ به شکل خرگوش است.
سپس این ماه نورد بعد از بیدار شدن از خواب ۱۴ روزه خود در طول شبهای سرد ماه، یک ساختار تیز را دید که از زمین بیرون آمده بود.
از آنجاییکه “یوتو-۲” از انرژی خورشیدی استفاده می نماید، در طول ۱۴ شب طولانی قمری که نور خورشید وجود ندارد، دائماً باید به خواب ادامه دهد.
این کاوشگر از زمانی که در تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۱۹ متصل به فضاپیمای “چانگ ای-۴”(Chang’e-4) روی ماه فرود آمد، دهانه ۱۸۶ کیلومتری “ون کارمان” را کاوش کرده است. “چانگ ای-۴” چهارمین مأموریت چین به ماه و دومین ماموریتی بود که همراه آن یک ماه نورد به ماه فرستاد.
مأموریت های “چانگ ای-۱” و “چانگ ای-۲” مدارگرد بودند، در حالیکه “چانگ ای-۳” با نخستین ماه نورد “یوتو” در سمت نزدیک ماه فرود آمد.
پکن همینطور “چانگ ای-۵” را در نوامبر ۲۰۲۰ پرتاب کرد که بعد از بیشتر از ۴۰ سال با موفقیت نخستین نمونه های خاک ماه را به زمین بازگرداند.
چین همینطور اخیرا سه مأموریت دیگر به ماه تحت عنوان “چانگ ای ۶ و ۷ و ۸” که از سال ۲۰۲۴ به بعد پرتاب می شوند را در برنامه خود قرار داده است.
در عین حال، ناسا بعنوان بخشی از مأموریت “آرتمیس” خود که در ادامه مأموریت های “آپولو” است، آماده می شود تا انسان ها را از سال ۲۰۲۵ به ماه بفرستد.
مأموریت “آرتمیس” از زمان مأموریت “آپولو ۱۷” در دسامبر ۱۹۷۲، نخستین ماموریتی است که انسان را روی ماه فرود می آورد.
ناسا همینطور درحال کار بر روی پروژه ای برای ساخت نخستین ایستگاه فضایی قمری با نام “دروازه قمری” بعنوان بخشی از یک پروژه طولانی مدت برای ارسال انسان به مریخ است.

منبع: