Rate this post

دانشمندان می گویند قاره جنوبگان احتمالاً دارای ۳۰۰ هزار سنگ فضایی کشف نشده است و آنها حالا فکر بهتری در مورد یافتن مکان آنها دارند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، یک مطالعه جدید نشان داده است که یک برنامه هوش مصنوعی تخمین زده است که امکان دارد صدها هزار شهاب سنگ کشف نشده در زمینهای یخ زده قطب جنوب وجود داشته باشد. این برنامه همینطور محتمل ترین مکان ها برای کشف این سنگ های فضایی را نشان داده است.
“جنوبگان”(Antarctica) قاره ای در قطب جنوب زمین است. این قاره سردترین جای زمین است و کمابیش همه سطح آن با یخ پوشیده شده است. جنوبگان پنجمین قاره بزرگ زمین بعد از آسیا، آفریقا، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی است، ولی با این وجود کمترین جمعیت را میان همه قاره ها دارد. همینطور بلندترین میانگین بلندی، کمترین میانگین رطوبت و پایین ترین میانگین دما در بین همه قاره های جهان به این قاره متعلق می باشد. بالغ بر ۸۰ درصد از ذخایر آب شیرین کره زمین در جنوبگان قرار دارد. در این قاره، نزدیک به ۳۰ کشور نزدیک به ۷۰ پایگاه پژوهشی دارند که ۴۰ پایگاه سالانه یا همیشگی و ۳۰ پایگاه تابستانی هستند.
نزدیک به دو سوم شهاب سنگ های کشف شده روی زمین در جنوبگان یافت شده اند. طبیعت سرد و خشک این قاره یخ زده به حفظ این سنگ های فرازمینی کمک می نماید و رنگ های تیره این سنگ ها، آنها را در مقابل یخ و برف متمایز می کند. شهاب سنگ ها در اصل بخشی از اجرام سیاره ای بوده اند و سرنخ های ارزشمندی در مورد ماهیت، منشأ و تکامل منظومه شمسی و باقی کیهان به ما می دهند.
زمانی که شهاب سنگ ها در جنوبگان می افتند، معمولا در مناطق پوشیده از برف که ۹۸ درصد از این قاره را در بر می گیرند، فرود می آیند. با گذشت زمان، برف در آنجا جمع می شود، فشرده می شود و به یخ تبدیل می شود و این سنگ های فضایی را در لایه های یخی که به سمت حاشیه های قاره رانده می شوند، جاسازی می کند.
اغلب شهاب سنگ های جنوبگان که در یخ به دام افتاده اند به اقیانوس راه پیدا می کنند. با این وجود، بعضی از آنها روی سطح این صفحات یخی متمرکز می شوند، جایی که باد و عوامل دیگر می توانند به ایجاد یخی با رنگ لاجوردی مشهور به “یخ آبی” منجر شوند.
اگر نحوه جریان یخ های قطب جنوب و سایر خصوصیت های آب و هوایی مطلوب باشد، شهاب سنگ ها می توانند در سطح یخ آبی باقی بمانند، جایی که محققان می توانند به سادگی آنها را در طول مأموریت های میدانی بازیابی کنند. تقریباً تمام شهاب سنگ های قطب جنوب که تا به امروز کشف شده اند از مناطق “یخ های آبی” کشف شده اند.
خیلی از مناطق “یخ آبی” غنی از شهاب سنگ های امروزی با شانس و برپایه تجربیات گذشته در مأموریت های پرهزینه شناسایی پیدا شده اند، ولی اکنون دانشمندان استراتژی جدیدی بر مبنای هوش مصنوعی برای یافتن این شهاب سنگ ها یافته اند.
“ورونیکا تولنار” نویسنده ارشد این مطالعه و یخ شناس دانشگاه آزاد بروکسل در بلژیک اظهار داشت: ما مناطقی کشف نشده و کاوش نشده با پتانسیل زیادی برای یافتن شهاب سنگ ها پیدا کرده ایم.
محققان در این مطالعه جدید با یک نرم افزار هوش مصنوعی، داده های ماهواره ای کل سطح جنوبگان را تجزیه و تحلیل کردند. هدف آنها شناسایی مناطقی بود که به احتمال زیاد شهاب سنگ های کشف نشده در این قاره یخ زده را بر مبنای شباهت هایشان با مناطقی که دانشمندان قبلاً سنگ های فضایی را در آنها کشف کرده بودند، شناسایی کنند. آنها بر روی داده های نوری، حرارتی و راداری، خصوصیت های سطحی مانند دما، شیب و سرعت یخ تمرکز کردند.
این برنامه هوش مصنوعی نزدیک به ۸۳ درصد از مناطق غنی از شهاب سنگ را در جنوبگان را به دقت شناسایی کرد. در مجموع بیشتر از ۶۰۰ منطقه بالقوه غنی از شهاب سنگ در این قاره، همچون خیلی از مناطقی که هم اکنون اکتشاف نشده اند، شناسایی شد که برخی از آنها به ایستگاه های تحقیقاتی موجود در جنوبگان نزدیک هستند.
“تولنار” می گوید: با بازدید از این مکان ها و استفاده از تکنیک های جدید مانند بررسی با پهپادها، در آستانه ورود به دوره جدیدی از مأموریت های بازیابی و کشف شهاب سنگ های قطب جنوب هستیم.
یافته های جدید نشان داده است که بیشتر از ۴۵ هزار شهاب سنگ کشف شده تا به امروز از قطب جنوب تنها ۵ تا ۱۳ درصد از کل شهاب سنگ های موجود در آنرا می سازند. “تولنار” اظهار داشت: محاسبات ما نشان داده است که بیشتر از ۳۰۰ هزار شهاب سنگ هنوز در سطح این قاره یخی وجود دارند.
او همینطور اخطار داد که با عنایت به این که برنامه هوش مصنوعی آنها صد درصد دقیق نیست، محققان امکان دارد گاهی به مکانی که نرم افزار، آنرا امیدوارکننده می داند، رجوع کنند و هیچ شهاب سنگی را کشف نکنند که با این وجود، باآنکه مأموریت های ناموفق، ناامید کننده خواهند بود، اما امیدواریم که داده های آنها به اصلاح برنامه هوش مصنوعی و بهبود آن در آینده کمک نماید.
جزئیات این یافته ها در مجله Science Advances انتشار یافته است.

منبع: