به گزارش عاشق وب دانشمندان از صدای لامپ های فلورسنت جهت استفاده در محاسبات استفاده می کنند؛ پروژه ای که شرکت ˮاینتلˮ به آن علاقه مند و در آن درگیر شده است.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، آیا می دانید خاصیتی که لامپ های فلورسنت را به صدا در می آورد می تواند نسل جدیدی از دستگاههای محاسباتی کارآمد را که ذخیره داده ها را به جای برق با میدان های مغناطیسی انجام می دهند، تأمین کند؟ این خاصیت، “مغناطوکشسانی”(magnetostriction) نامیده می شود.
مغناطوکشسانی یا مگنتواستریکشن به پدیده کُرنش مواد بر اثر اعمال میدان مغناطیسی می گویند که طی آن طول یا حجم ماده تغییر می کند. این پدیده اولین بار در سال ۱۸۴۲ میلادی توسط “جیمز ژول” کشف شد. اساس این پدیده بر این حقیقت استوار است که حالت مغناطیسی یک بلور به فاصله بین اتم های مغناطیسی و یون هایش بستگی دارد و تغییر در وضعیت مغناطیسی با استفاده از میدان مغناطیسی، دما، تنش کشسان یا عوامل دیگر می تواند منجر به جابجایی اتم ها نسبت حالت تعادلشان شود.
حالا تعدادی از پژوهشگران به سرپرستی محققان دانشگاه “میشیگان” ماده ای تولید کرده اند که حداقل دو برابر مغناطوکشسان تر از سایر مواد در کلاس خود است. این ماده همینطور بسیار ارزان تر است و به صورت بالقوه راه های جدیدی را برای رایانش یا محاسبات و سنسورهای مغناطیسی بهتر برای دستگاههای پزشکی و امنیتی باز می کند.
دستگاههای مگنتوالکتریک برای ذخیره صفر و یک های داده های باینری به جای برق از میدان های مغناطیسی استفاده می نمایند و ازاین رو به مانند تراشه های امروزی برای کار احتیاج به جریان پایدار برق ندارند. این بدان مفهوم است که آنها به کسری از انرژی مورد نیاز تراشه های کنونی نیاز دارند که این خصوصیت سبب می شود مصرف انرژی آنها خیلی کم باشد.
“جان هیرون” استاد علوم و مهندسی مواد دانشگاه “میشیگان” اظهار داشت: نکته کلیدی برای کارکرد دستگاههای مگنتوالکتریکی یافتن موادی است که خصوصیات الکتریکی و مغناطیسی آنها به هم پیوسته باشد و مگنتوکشسان بیشتر بدان مفهوم است که یک تراشه می تواند با انرژی کمتری همان کار تراشه های کنونی را انجام دهد.
گروه “هیرون” راهی را برای رسیدن به میزان بالایی از مگنتوکشسانی از آهن و گالیم ارزانقیمت در مقایسه با عناصر کمیاب زمین که معمولاً در تراشه ها استفاده می شوند، کشف کرده اند.
با این وجود این مطالعه هنوز راه زیادی در پیش دارد. بعنوان مثال دستگاههای مغناطیس الکتریکی یا همان مگنتوالکتریکی ساخته شده در این مطالعه به اندازه چندین میکرون هستند که جهت استفاده در رایانش بسیار بزرگ هستند.
اما محققان درحال همکاری با شرکت “اینتل” برای کوچک کردن فناوری خود هستند.
“هیرون” می گوید: “اینتل” در مقیاس بندی فناوری ها و ساختن تراشه های بسیار کوچک عالی است. آنها بسیار در این پروژه سرمایه گزاری نموده اند و ما به صورت منظم با آنها ملاقات می نماییم تا نظرات و ایده هایی را در مورد نحوه ارتقای این فناوری جهت استفاده مفید در تراشه های کامپیوتری که آنها “MESO” می نامند، دریافت نماییم.
باآنکه این فناوری احیانا چند دهه با اجرایی شدن فاصله دارد، اما آزمایشگاه “هیرون” درخواست ثبت اختراع آنرا داده است.
این تحقیق تنها تحقیق برای کارآمدتر کردن محاسبات نیست. دانشمندان برای افزایش کارایی و کاهش شدت انرژی محاسبات، از “اسپینترونیک”ها گرفته تا ابررساناها درحال کاوش و تلاش هستند و شاید بزودی یکی از این اختراعات مثمر ثمر واقع شود.
این مطالعه جدید در Nature Communication انتشار یافته است.
منبع: weblover.ir
