Rate this post

عاشق وب: بنظر می رسد روسیه ممکنست تا سال ۲۰۳۰ یک فضاپیما با سوخت هسته ای را به اعماق فضا و به سمت یکی از قمرهای سیاره مشتری ارسال نماید.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، ایالات متحده کاوشگرهای فضایی مختلفی مانند “وویجر ۱ و ۲”، “گالیله” و اخیراً “کاسینی”، “نیوهورایزن” و “جونو” را به خارج از منظومه شمسی ارسال کرده است. همگی آنها به جز “جونو” از انرژی هسته ای استفاده می نمایند که تقریباً یک ضرورت برای سفرهای بسیار دور از خورشید است، چونکه انرژی خورشید در این فاصله به یک پنجم یا کمتر از شدت نور خورشید در نزدیکی زمین می رسد.
اما با گسترش برنامه های فضایی تجاری در اعماق فضا، تلاش ها برای انجام ماموریت های علمی در اعماق فضا بالا رفته و روسیه ممکنست نخستین کشوری باشد که انرژی هسته ای را برای اهداف تجاری به سیارات بیرونی به کار می برد.
برمبنای اعلامیه مطبوعاتی یکی از خبرگزاری های روسیه موسوم به “TASS”، روسیه از برنامه های خود برای توسعه، ساخت و پرتاب یک ماژول هسته ای حمل و نقل به نام “زئوس”(Zeus) در یک ماموریت ۵۰ ماهه در اعماق فضا پرده برداشته است که خواهد توانست محموله های سنگین را به اعماق فضا ببرد. “زئوس” یک راکتور هسته ای ۵۰۰ کیلوواتی خواهد بود. روسیه در این ماموریت ابتدا به سمت کره ماه می رود، سپس به سمت سیاره زهره حرکت می کند تا با کمک گرانش این سیاره به سمت مشتری برود.
نخستین پرواز این فضاپیما برای سال ۲۰۳۰ برنامه ریزی شده است و برنامه پرواز آن شامل بازدید از یکی از قمرهای سیاره مشتری است.
در دسامبر سال ۲۰۲۰ آژانس فضایی روسیه موسوم به “روسکاسموس”(Roscosmos) و یک دفتر طراحی به نام “آرسنال” قراردادی را برای طراحی و توسعه یک فضاپیمای هسته ای تحت عنوان پروژه “نوکلون”(Nuklon) امضا کردند که می تواند ماموریت ها را در اعماق فضا انجام دهد.
فضاپیماهای امروزی از انرژی خورشیدی یا گرانشی برای انجام سفرهای فضایی استفاده می نمایند که محدودیت این انرژی ها سبب می شود تا بعنوان مثال رفت به و برگشت از مریخ حدود سه سال طول بکشد، اما ناسا پیش بینی کرده است که در صورت تولید فضاپیماهای هسته ای این زمان حداقل یک سال کوتاه تر خواهد شد.
روسیه تا حالا اقدامات موفقیت آمیز بسیاری را در فضا داشته است، همچون ایستگاه فضایی “میر”(MIR) و چندین همکاری با ایالات متحده و سایر قدرت های فضایی در ایستگاه فضایی بین المللی، اما شکست های قابل توجهی هم داشته است.
این کشور حالا می خواهد یک ایستگاه فضایی مداری مخصوص خودرا از اوایل سال ۲۰۲۵ مستقر کند و امیدوار است بتواند از همین فناوری “زئوس” برای تامین انرژی ایستگاه فضایی خود نیز استفاده نماید.
مهندسان روسی توسعه “زئوس” را از سال ۲۰۱۰ آغاز نموده اند و نمونه اولیه آن در سال ۲۰۱۸ آماده شد.
کشورهای دیگر نیز همزمان به دنبال تولید چنین فضاپیماهایی هستند. بعنوان مثال آمریکا می خواهد تا سال ۲۰۲۷ نخستین فضاپیمای هسته ای خودرا به کره ماه بفرستد. این در حالیست که ناسا تا حالا فقط یک راکتور هسته ای را در سال ۱۹۶۵ به فضا ارسال کرده است. البته دو کاوشگر «کنجکاوی» و «استقامت» هم از انرژی هسته ای استفاده می نمایند، اما راکتور ندارند.

منبع: