Rate this post

عاشق وب: پژوهشگران موفق به ابداع یک ایمپلنت مغزی بسیار نرم شده اند که سوزن آن قندی است و بعد از ورود به بدن، حل می شود.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نفل از نیو اطلس، بااینکه ایمپلنت های عصبی نقشی حیاتی در نظارت یا تحریک قسمت هایی از مغز دارند، اما اغلب به وسیله سیستم ایمنی بدن مورد حمله قرار می گیرند. حالا یک دستگاه جدید با نرم بودن بسیار، این مشکل را برطرف می کند و با استفاده از یک سوزن ساخته شده از قند، درون مغز کاشته می شود که سپس این سوزن به سرعت در بدن حل می شود.
بااینکه بعضی از ایمپلنت های عصبی فعلی نسبتاً انعطاف پذیر هستند، اما هنوز خیلی سخت تر از بافت طبیعی مغز هستند. در نتیجه سیستم ایمنی بدن متوجه نفوذ آنها می شود و آنها را بعنوان اجسام خارجی وارد شده به بدن می بیند و واکنش التهابی بوجود می آورد که این واکنش مانع از عملکرد آنها می شود.
حالا دانشمندان دانشگاه “مک گیل”(McGill) کانادا در جستجوی یک چاره بهتر، یک ایمپلنت سیلیکونی بوجود آورده اند که تقریباً به ضخامت یک سوزن خیاطی نازک(حدود ۰.۲ میلی متر) است و بطور رسمی”نرم ترین ایمپلنت مغزی” تا حالا است. پژوهشگران می گویند این ایمپلنت دارای بافتی شبیه به پودینگ نرم است که با بافت مغز چندان متفاوت نیست.
از آنجائیکه این ایمپلنت بسیار نرم و شکننده است، تعبیه آن در مغز با انجام جراحی دشوار است. پس پژوهشگران این مشکل را با قرار دادن آن درون یک سوزن ساخته شده از قند حل کردند. این قند ابتدا ذوب شده و سپس قالب گیری شد و در نهایت به شکل سوزن، سفت شد. سپس سیلیکون مایع به داخل حفره داخل سوزن تزریق و ایمپلنت تشکیل شد.
در تست های آزمایشگاهی از سوزن قندی غیرسمی برای تعبیه ایمپلنت در مناطق هدف مغز موش های بیهوش شده استفاده شد و چند ثانیه بعد از رسیدن ایمپلنت به این اهداف، سوزن بدون لطمه حل شد و ایمپلنت سر جای خود ماند.
وقتی مغز موش ها ۳ و ۹ هفته بعد بررسی گردید، مشخص شد که این ایمپلنت های نرم نسبت به ایمپلنت های عصبی سفت تر، با واکنش بسیار کمتری از طرف سیستم ایمنی بدن مواجه می شوند.
پژوهشگران می گویند، تحقیقات آینده بر روی تجهیز این ایمپلنت های نرم به وسایل الکترونیکی متمرکز است که به آنها امکان دهد عملکردهای واقعی انجام دهند.
“ادوارد ژانگ” دانشمند ارشد این مطالعه می گوید: ایمپلنت هایی که ما ایجاد کردیم آنقدر نرم هستند که بدن آنرا تهدید بزرگی نمی داند و به آنها اجازه می دهد با تداخل کمتری با مغز ارتباط برقرار کنند. من از آینده فناوری ایمپلنت مغزی هیجان زده هستم و معتقدم که کار ما کمک می نماید تا مسیر نسل جدیدی از ایمپلنت های نرم هموار شود تا بتوانند ایمپلنت های مغزی را به یک درمان پزشکی بادوام تر و قابل اعتمادتر تبدیل کنند.
این مطالعه در مجله Advanced Materials Technologies انتشار یافته است.

منبع: