Rate this post

عاشق وب: پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود دریافته اند که عملکرد سیستم کنترل عصبی افراد مبتلا به اوتیسم با اشخاص دیگر متفاوت می باشد.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، بررسی جدید پژوهشگران “دانشگاه کالیفرنیا، دیویس”(UC Davis) نشان میدهد که تفاوت های کنترل اجرائی در اختلال اوتیسم ممکنست نتیجه یک رویکرد منحصر به فرد باشد نه یک اختلال.
دشواری در کنترل اجرائی، در افراد مبتلا به اوتیسم متداول می باشد و با چالش های مربوط به تکمیل وظایف و مدیریت زمان رابطه دارد. هدف از پژوهش فعلی، مشخص کردن این مساله است که آیا این مشکلات، اختلالی را در کنترل اجرائی فعال یا واکنش پذیر به وجود می آورند یا خیر.
پژوهشگران با بهره گیری از روش “اف ام آرآی”(fMRI)، اسکن هایی را از مغز ۱۴۱ نوجوان و جوان بین ۱۲ تا ۲۲ سال تهیه کردند که ۶۴ نفر آنها به اوتیسم و ۷۷ نفر به کنترل عصبی مبتلا بودند. شرکت کنندگان هنگام اسکن مغز، کاری را انجام دادند که آنها را به سازگاری رفتار ملزم می کرد.
به شرکت کنندگان، یک نشانه قرمز یا سبز ارائه شد که به دنبال آن یک پیکان سفید به سمت چپ یا راست اشاره می کرد. شرکت کنندگان در نیمی از آزمایش ها، یک نشانه سبز را مشاهده نمودند که از آنها می خواست دکمه ای را فشار دهند که با جهت پیکان مطابقت دارد. در نیم دیگری از آزمایش ها، نشانه قرمزی وجود داشت که از شرکت کنندگان می خواست دکمه ای که مطابقت ندارد را فشار دهند. این ترتیب در سراسر آزمایش، به صورت تصادفی درآمد.
تجزیه و تحلیل اسکن های مغز نشان داد که شرکت کنندگان مبتلا به اوتیسم نسبت به گروه کنترل شده، فعالیت مغزی قابل توجهی در شبکه های در رابطه با پردازش کنترل اجرائی دارند اما در آزمایش های دشوارتر، فعالیت دو گروه مشابه بود.
“مارجوری سولومون”(Marjorie Solomon)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این نتایج نشان می دهند که کنترل اجرائی در حقیقت مبتلا به اختلال نیست اما افراد مبتلا به اوتیسم آنرا به صورت منحصر به فردی پیاده سازی می کنند تا برای آزمایش های دشوارتر آماده شوند.
“اندرو گوردون”(Andrew Gordon)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: پژوهش های پیشین نشان داده اند که ممکنست اختلال در سطح عصبی، مسئول تفاوت های رفتاری باشد. آنچه ما نشان می دهیم این است که شرکت کنندگان مبتلا به اوتیسم با سیستم های کنترل عصبی سر و کار دارند که با سیستم های مربوط به توسعه عصبی متفاوت می باشد.
پژوهشگران خاطرنشان کردند که نتایج این پژوهش توضیح نمی دهند چرا شرکت کنندگان مبتلا به اوتیسم طی انجام دادن کار، از یک راهبرد متفاوت با کارایی کمتر استفاده می نمایند.
پژوهشگران تاکید دارند که در آینده باید پژوهش های بیشتری در مورد این مساله انجام شوند.
این پژوهش، در مجله “Biological Psychiatry” به چاپ رسید.

منبع: