Rate this post

نیروی هوایی آمریکا با کمک پژوهشگران دانشگاه میشیگان در حال کار بر روی برنامه ریزی مجدد سلول برای بهبود سریع زخم های سربازان است. گویی آنها قصد دارند توانایی های شخصیت خیالی ابر قهرمان ˮولورینˮ(Wolverine) را در واقعیت به همگان نشان دهند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، پژوهشگران آمریکایی قصد دارند از تکنولوژی جدید برای برنامه ریزی مجدد سلول ها و بهبود زخم های بدن سربازان تا پنج برابر سریع تر از حالت عادی روند این پروسه در بدن انسان استفاده کنند.
نیروی هوایی آمریکا با همکاری دانشگاه “میشیگان” در حال بررسی دوباره برنامه ریزی سلولی برای درمان زخم ها، سوختگی ها و سایر جراحات در جنگ هستند. اما روش آنها به شکلی است که توسط آن ترمیم بافت لطمه دیده پنج برابر سریع تر از آنچه که بطور طبیعی در بدن انسان اتفاق می افتد، انجام می شود.
در روند برنامه ریزی سلولی پروسه اصلاح ژنوم های مختلف با بهره گیری از پروتئین هایی به نام “فاکتورهای رونویسی” انجام می شود و در این پروسه آنها ژن های مختلف را متوقف می کنند تا کارهایی مانند تقسیم سلولی و رشد و مهاجرت و سازماندهی سلول ها را تنظیم کنند.
فاکتورهای رونویسی را می توان بوسیله اسپری پانسمان که مستقیماً بر روی زخم ها اعمال می شود، استفاده نمود. گفتنی است این اسپری ها می توانند سلول های عضلانی لطمه دیده را به سلول های پوستی سطحی که زخم را می پوشانند تبدیل کنند تا زخم و جراحت زودتر بهبود یابد.
دکتر “ایندیکا راجاپاکسه “(Indika Rajapakse) دانشیار پزشکی محاسباتی و بیوانفورماتیک و ریاضیات دانشگاه میشیگان از میکروسکوپ تصویربرداری سلول زنده برای این پروژه استفاده می نماید. این فناوری به پژوهشگران امکان می دهد نماهایی با وضوح بالا از وضعیت درون سلول ها داشته باشند و بتوانند به آسانی درون آنها را مشاهده کرده و روند بهبود زخم را بهتر درک کنند.

راجاپاکسه در این زمینه اظهار داشت: ما منابع لازم برای انجام این کار را داریم و وظیفه ماست که از آنها نهایت استفاده را ببریم. بعد از اصلاح ژن، توالی را می توان نوشت تا در صورت لزوم آنها را به نوع دیگری از سلول ها تبدیل کرد.
در صورت لزوم به نوع دیگری از سلول تبدیل می شود. بعنوان مثال، اگر ناحیه ای از عضله یک سرباز زخمی شود، می توان سلول ها را مجدداً در سلول های پوستی برنامه ریزی کرد تا به سرعت زخم را بپوشاند. فناوری پیش بینی شده همانند یک اسپری پانسمانی عمل خواهدنمود و طی آن عوامل رونویسی را مستقیما بر روی زخم ها اعمال می کنند.
راجاپاکسه و دیگر پژوهشگران الگوریتم راهنمای داده ای را برای شناسایی شاخصهای رونویسی صحیح و پیش بینی نقاطی در چرخه سلولی که عوامل رونویسی می توانند در آنجا به بهترین وجه بر ناحیه لطمه دیده تأثیر بگذارند، به وجود آورده اند. میکروسکوپ تصویربرداری از سلول زنده نیز داده هایی را برای بهبود بیشتر الگوریتم فراهم می آورد. این روش اجازه می دهد تا زخم بدون نیاز به جراحی به سرعت بهبود یابد.