Rate this post

به گزارش عاشق وب خراسان رضوی تغییر کاربردی دارو می تواند به پیشگیری از تخریب ماکولای خشک (تباهی لکه زرد) کمک نماید. تباهی لکه زرد یا تخریب ماکولای خشک شایع ترین علت کوری در افراد مسن است. در این بیماری ماکولا یا لکه زرد تخریب می شود. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است.
به نقل از فری تینک، وقتی بیماری همه گیر آغاز شد، هیچ داروی تایید شده ای برای درمان کووید-۱۹ وجود نداشت و تولید داروهای آن از ابتدا زمان بر بود؛ زمانی که باعث مرگ خیلی از بیماران شد، بنابراین، پزشکان با تجویز داروهای تایید شده بدون برچسب درمانی بیماری کووید-۱۹ با دارویی که داشتند، دست به کار شدند. این منجر به کشف نخستین داروی ویروس کرونا و نجات جان انسان شد؛ یک استروئید رایج که از دهه ها قبل در بازار وجود داشت. بااین وجود تغییر کاربردی دارو با بیماری همه گیر آغاز نشد. محققان به صورت فزاینده ای در حال مطالعه داروهای موجود و تأثیر آنها بر درمان بیماری های دیگر هستند. این روش، سریع تر و ارزان تر از تولید داروی جدید است، اما نتیجه یکسان است.
حالا، محققان دستیابی به موفقیت بالقوه دیگری را در مورد تغییر کاربردی دارو بوجود آورده اند؛ داروهای تولیدشده برای درمان اچ آی وی امکان دارد بتوانند یک بیماری لاعلاج صدمه بینایی به نام تحلیل خشک ماکولا را درمان کنند.
تخریب ماکولای خشک (تباهی لکه زرد)
تباهی لکه زرد وابسته به سن، شایع ترین علت از دست دادن بینایی در افراد بالای ۵۰ سال است. این بیماری به دو شکل مرطوب و خشک وجود دارد و درحالی که فرم خشک جدی نیست، اما بسیار شایع تر است، بیشتر از ۲۰۰ میلیون نفر در سرتاسر جهان را تحت تأثیر قرار داده است. در مرحله پیشرفته خود که بعنوان «خشکی جغرافیایی» شناخته می شود، تباهی لکه زرد سبب ایجاد لکه های کور در بینایی فرد می شود. سپس می تواند تا جایی پیشرفت کند که دید مرکزی افراد به صورت کامل از بین برود. آنان هنوز هم می توانند چیزهایی را در دید محیطی خود ببینند، اما نه آنچه به صورت مستقیم در دیدشان است و این می تواند مانع از توانایی آنان در رانندگی، خواندن، کار کردن و حتی به تنهایی زندگی کردن شود.
هم اکنون، هیچ درمانی یا دارویی برای تخریب ماکولای خشک عرضه نشده است، اما حالا، یک گروه بین المللی از دانشمندان تحقیقی را انجام داده اند که نشان داده است دارویی که برای درمان اچ آی وی (HIV) استفاده می شود، می تواند کمک کننده باشد.
دی ان ای (DNA) ناخواسته
بعضی از دی ان ای موجود در سلول های ما حاوی دستورالعمل هایی برای ساخت پروتئین هایی هستند که تمام عملکردهای بدن ما را کنترل می کنند. اما بیشتر دی ان ای ناخواسته هستند.
افرادی که داروهای اچ آی وی (HIV) مصرف می کنند ۴۰ درصد کمتر در معرض تخریب ماکولای خشک (تباهی لکه زرد) هستند.
«دی ان ای ناخواسته» اصطلاحی است که برای توصیف دی ان ای غیر رمزگذار استفاده می شود، یعنی نوعی که به سلول های ما دستور نمی دهد، پروتئین بسازند و اخیرا محققان آغاز به کشف این کرده اند که این دی ان ای به راستی چه کاری انجام می دهد.
در سال ۲۰۱۱، گروه تحقیقاتی کشف کردند که تجمع یک نوع DNA ناخواسته (به نام Alu) در سلول های اطراف شبکیه به تخریب ماکولای خشک کمک می نماید. این تجمع در خارج از هسته سلول ها، در منطقه ای به نام سیتوپلاسم اتفاق می افتد.
چندین بیماری به وجود دی ان ای در سیتوپلاسم مرتبط بوده است، ازاین رو محققان فکر کردند که آیا امکان دارد تغییر کاربردی یک دارو برای آن بیماری ها، تخریب ماکولای خشک را درمان کند.

تغییر کاربردی دارو
یک نوع دارو به نام بازدارنده های نوکلئوزید معکوس ترانس کریپتاز (NRTI) توجه محققان را جلب کرد. این داروها که جهت استفاده بعنوان درمان اچ آی وی تایید شده اند، همینطور برای پیشگیری از تکثیر DNA Alu شناخته شده اند.
در سال ۲۰۱۴، محققان NRTI ها را در موش هایی با علایم تخریب ماکولا آزمایش کردند و دریافتند که این داروها می توانند حیوانات را به صورت موثری درمان کنند. اما، به صورت شگفت آور، نه به خاطر این که روی DNA Alu تأثیر می گذارد، بلکه به علت این که گروهی از پروتئین ها به نام اینفلامازوم (فعال کننده مسیر التهابی) را مسدود می کنند.
محققان برای جدید ترین مطالعه خود، پایگاه های بیمه درمانی را بررسی کردند که حاوی داده های بیشتر از ۱۰۰ میلیون بیمار جمع آوری شده طی دو دهه بود تا ببیند آیا بین استفاده از NRTI و تخریب ماکولای خشک در افراد ارتباطی وجود دارد یا خیر.
از این بررسی، آنان دریافتند که افرادی که این داروها را مصرف می کنند، حدود ۴۰ درصد کمتر از افراد مشابهی که از این داروها استفاده نمی کنند، به بیماری کم بینایی مبتلا می شوند.
شایان ذکر است، یک مطالعه مشاهده ای مانند این تحقیق، رابطه علت و معلولی را ثابت نمی کند، چونکه افرادی که این داروها را مصرف می کنند از جهات مختلفی که محققان نمی توانند ببینند یا کنترل کنند متفاوت هستند. اما نتایج این تحقیق همراه بامطالعه روی موش ها، بسیار امیدوارکننده به نظر می آید.
محققان حالا امیدوارند که آزمایش ها بالینی را برای آزمایش توانایی NRTI ها و مشتقات ایمن آنها (Kamuvudines) در درمان تخریب ماکولای خشک انجام دهند. محققان معتقدند، داروهای HIV هم می توانند به درمان دیگر بیماری های در رابطه با اینفلامازوم هم کمک کنند.
محقق جیا کریشنا امباتی در بیانیه مطبوعاتی اظهار داشت: «ما معتقدیم Kamuvudines امکان دارد در مقابل تعداد زیادی از بیماری های تخریب کننده شایع شامل فعال شدن اینفلامازوم، مانند مولتیپل اسکلروزیس، آلزایمر و دیابت نوع ۲ موثر باشد.»
ازآنجاکه NRTI ها پیش از این، یک مرتبه مراحل توسعه را طی کرده اند، تصویب آنها برای درمان تخریب ماکولای خشک در افراد به مدت طولانی یا به همان میزان هزینه نیاز ندارد.
محققان بعد از مطالعه روی موش ها اظهار کردند: «اگر امروز یک آزمایش را شروع کردیم، و NRTI در درمان (تخریب ماکولای وابسته به سن) موثر بود، می توان این دارو را جهت استفاده در کمتر از مدت ۲ تا سه سال، با کمتر از ۱۰ میلیون دلار هزینه تایید نمود.»
نتایج این تحقیق در مجله PNAS منتشرشده است.

منبع: