جریان ستاره ای(stellar stream) یک الگوی خطی نادر است و یک خوشه ستاره ای نیست. بعد از ترکیب چندین مجموعه داده ثبت شده توسط تلسکوپ فضایی گایا، تیمی از اخترفیزیکدانان ۸ هزار و ۲۹۲ جریان ستاره ای را کشف کردند که نام همه آنها ˮتیاˮ(Theia) است.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، همه ۴۶۸ ستاره “تیا ۴۵۶”(Theia ۴۵۶) بطور همزمان متولد شده اند و در یک جهت در آسمان حرکت می کنند.
“جف اندروز”(Jeff Andrews) اخترفیزیکدان دانشگاه نورث وسترن اظهار داشت: بیشتر خوشه های ستاره ای با هم تشکیل می شوند. آنچه در مورد “تیا ۴۵۶” هیجان انگیز است این است که این یک گروه کوچکی از ستاره ها نیست بلکه جریانی طولانی و کشیده است. در کهکشان راه شیری جریان های ستاره ای نسبتاً کمی همانند این که جوان و بسیار پراکنده هستند، وجود دارد.
ستاره هایی که به صورت خوشه ای تشکیل می شوند معمولاً کروی هستند. اخیراً فیزیکدانان آغاز به یافتن الگوهای جدید در آسمان کرده اند. آنها معتقدند رشته های بلند ستاره ای زمانی خوشه های کوچکی بوده اند که به تدریج از هم جدا شده و توسط نیروهای جزر و مدی کشیده شده اند.
اندروز اظهار داشت: با پیشرفته تر شدن ابزار و فناوری متوجه شدیم که ستاره ها تنها در خوشه های ستاره ای وجود ندارند و در ساختارهای دیگری نیز می توان آنها را یافت. ستاره ها اغلب این جریان ها را در آسمان می سازند. بااینکه ما دهها سال است که در مورد این موارد می دانیم اما بتازگی در حال کشف برخی موارد پنهان هستیم. حالا ما در حال پیدا کردن این جریان ها در کهکشان راه شیری هستیم که این همانند پیدا کردن یک سوزن در انبار کاه است
تیا ۴۵۶ در صفحه کهکشانی راه شیری قرار دارد بدین سبب به آسانی در پس زمینه ۴۰۰ میلیارد ستاره کهکشان گم می شود.
ستاره شناسان از الگوریتم های هوش مصنوعی جهت بررسی این مجموعه از داده های عظیم استفاده کردند. سپس با تحلیل داده های از پیش بررسی شده به مطالعه فراوانی آهن این ستاره ها پرداختند. آنها کشف کردند که ۴۶۸ ستاره درون “تیا۴۵۶” دارای فراوانی آهن مشابه هستند و این به آن معنا است که ۱۰۰ میلیون سال پیش ستاره ها احتمالاً با هم تشکیل شده اند. دانشمندان با افزودن شواهد بیشتر به این یافته، مجموعه داده های منحنی های نور را بررسی کردند و نحوه تغییر روشنایی ستارگان را در طول زمان کشف کردند.
“مارسل آگروس”(Marcel Agüeros) اخترفیزیکدان دانشگاه کلمبیا اظهار داشت: این یافته ها می تواند برای اندازه گیری سرعت چرخش ستاره ها نیز استفاده گردد. ستاره های هم سن باید الگوی متمایزی را در میزان چرخش خود نشان دهند.
اخترشناسان توانستند با بهره گیری از داده های ماهواره نقشه بردار فراخورشیدی گذران ناسا و تاسیسات گذران زویکی(Zwicky Transient Facility)، تعیین کنند که سن ستارگان این جریان ستاره ای تا چه حد نزدیک به هم است.
پژوهشگران همین طور دریافتند که ستاره ها با هم در یک جهت حرکت می کنند. اندروز اظهار داشت: اگر می دانید ستاره ها چگونه حرکت می کنند، پس می توانید رد آنها را بررسی کنید تا منشا ایجاد این ستاره ها را نیز دریابید. وقتی داده های پیشین را بررسی کردیم دریافتیم ستاره ها به هم نزدیکتر و نزدیکتر می شدند. بدین سبب ما فکر می نماییم همه این ستاره ها با هم متولد شده اند و یک منشا مشترک دارند. ترکیب مجموعه داده ها برای درک جهان پیرامون ما لازم است.
