به گزارش عاشق وب خراسان رضوی مطالعات موردی و نتایج کالبدشکافی تایید می کند که بیماری کووید- ۱۹ در بعضی از موارد می تواند چنان صدمه جدی به ریه وارد کند که بیماران برای زنده ماندن به پیوند ریه نیاز دارند.
به نقل از مدیکال اکسپرس، در بررسی جدید، پژوهشگران شیکاگو بافت لطمه دیده خارج شده از بدن بیماران کووید- ۱۹ که پیوند ریه داشتند و بیمارانی که به سبب این بیماری فوت کرده بودند را تجزیه و تحلیل کردند. پژوهشگران دریافتند که بیماری کووید- ۱۹ می تواند بدنه اصلی ریه ها را از بین ببرد، به این معنا که اندام بسادگی نمی توانند بهبود یابند و گزینه های درمانی بیمار بسیار محدود می شود.
دکتر آنکیت بهارات محقق اصلی و رئیس بخش جراحی قفسه سینه و مسئول جراحی برنامه پیوند ریه در بیمارستان نورث وسترن شیکاگو اظهار داشت: شواهد آشکاری ارائه می دهیم که نشان میدهد بیماری کووید-۱۹ می تواند به ریه ها لطمه دائمی وارد کند.
گروه وی سلول های منحصر به فردی به نام سلول های اپیتلیال KRT۱۷ را در بافت ریه بیماران کووید- ۱۹ با لطمه جبران ناپذیر کشف کردند. این سلول ها در بیماران مبتلا به فیبروز ریوی (بیماری پیشرونده کشنده ریه) و در مرحله نهایی یافت شده است.
تاکنون، هشت بیمار مبتلا به بیماری کووید- ۱۹ در بیمارستان پزشکی نورث وسترن پیوند ریه انجام داده اند که بیشترین عمل جراحی در سیستم های بهداشتی جهان است.
دکتر لن هوروویتز متخصص ریه در بیمارستان لنوکس هیل در شهر نیویورک اظهار نمود: این مساله نگران کننده است که بیماری کووید- ۱۹ به ریه ها لطمه برساند، بطوریکه پیوند ریه(نوعی درمان برای بیماران اندک) ضروری شود.
هوروویتز اضافه کرد: پیوند ریه خطرات خاص خودرا دارد؛ عوارض پیوند شامل عفونت (ابتلای باردیگر به کووید- ۱۹) باکتریایی و احتمال نپذیرفتن ریه های پیوندی است.
وی توضیح داد: نیایاخته یا سلول پروژنیتور(progenitor cells) ریه لازم است با حرکت در امتداد بدنه اصلی ماتریکس ریه برای ترمیم جراحات، ریه را بازسازی کند.
بهارات اظهار داشت: در جراحی های سخت پیوند در این بیماران مشاهده شد، وقتی این چارچوب از بین برود، سلول های پروژنیتور جایی برای رفتن ندارند و سوراخ های بزرگی در ریه ها ایجاد می کنند و سبب انتقال عفونت ها می شوند.
دکتر اسکات بودینجر، محقق اصلی این بررسی در بیمارستان نورث وسترن اضافه کرد: ریه های مورد حمله بیماران کووید- ۱۹ شباهت شگفت انگیزی به ریه های مبتلا به بیماری فیبروز ریوی ایدیوپاتیک (شایع ترین نوع فیبروز ریه) دارند. در این شرایط بافت ریه ضخیم و سخت می شود و اکسیژن رسانی به بدن را دشوار می کند.
وی اظهار نمود: بیماری کووید- ۱۹ همانند فیبروز ریوی، موجب بکارگیری سلول های ایمنی به نام مونوسیت ها می شود که به احتمال زیاد برای از بین بردن ویروس در ریه هاست.
در ریه فیبروتیک، این سلول ها موجب تشکیل بافت اسکار فیبروتیک می شوند. از این سلول ها می توان به آسانی و با اطمینان نمونه برداری کرد و می توان به بیمارانی که قادر به بهبودی از بیماری کووید- ۱۹نیستند، کمک کرد.
البته خبرهای خوبی نیز از این گزارش انتشار یافته است؛ پژوهشگران دریافتند که انجام پیوند ریه در بیماران بدحال و مواردی که از علل عفونی نارسایی ریه مانند بیماری کووید- ۱۹ رنج می برند، روشی ایمن است.
گروه تحقیق اظهار داشت: این اطلاعات جدیدی در زمینه پیوند است. موضوع دیگر اینکه با بهره گیری از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی در بیماران پیوند ریه، به نظر نمی رسد که ویروس کرونا، عامل بیماری کووید- ۱۹ باردیگر بازگشت داشته باشد.
گروه پژوهشگران همین طور دریافتند، بیماران کووید- ۱۹ که ریه های آنان به قدری لطمه دیده است که بدون پیوند ریه زنده نمی مانند، استفاده از ECMO (اکسیژناسیون غشایی برون پیکری)، دستگاه پشتیبانی کننده زندگی که کار قلب و ریه را انجام می دهد، ایمن است. ECMO می تواند برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرد و درب را برای انجام موفقیت آمیز پیوند ریه باز بگذارد.
تازه ترین عمل پیوند در نورث وسترن در روز شکرگذاری انجام شد و برای بیماری بود که ۱۳۰ روز را با ECMO گذراند. این طولانی ترین زمان شناخته شده در جهان برای بیمار پیش از انجام پیوند در ECMO است.
پژوهشگران گفتند: بهترین نتیجه از این بررسی این است که بیماران بعد از دریافت ریه های جدید تمایل به بهبودی با سرعت بالا دارند.
این یافته ها، نخستین تحقیق در نوع خود است که در Science Translational Medicine انتشار یافته است.
منبع: weblover.ir
