Rate this post

به گزارش عاشق وب دانشمندان به تازگی توانستند لحظه ای را ضبط کنند که در آن یک ستاره در جریان های نازکی از گاز خرد و توسط سیاه چاله ای کلان جرم بلعیده می شود.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، به تازگی فیلم انفجار نور یک ستاره در حال سقوط در یک سیاهچاله کلان جرم بعد از خرد شدن در یک فرایند به نام “اسپاگتی فضایی”(spaghettification) ثبت شده است.
اسپاگتی فضایی فرایندی است که طی آن(در برخی از نظریه ها) یک جسم در اثر سقوط در سیاهچاله توسط نیروهای گرانشی کشیده و از هم پاشیده می شود.
جرم سیاهچاله ها می توانند شکل ستاره ها را تا حدی تغییر دهند که ماده به صورت نخ درآید. برای مثال ماه، شکل اقیانوس های کره زمین را تغییر می دهد تا جزر و مد ایجاد کند.
این رشته کشیده شده از مواد در حالیکه از خود نوری درخشان ساطع می کند به سمت افق رویداد سیاهچاله مکیده می شود.
محققان انگلیسی توانستند این شعله ور شدن ستاره را از فاصله ۲۱۵ میلیون سال نوری از زمین مشاهده کنند و در زمان بسیار خوبی موفق به رصد شدند چون که در آن زمان شاهد کل روند تخریب شدن بودند.
طی یک دوره شش ماهه، این روند تخریب و ساطع شدن نور که “AT۲۰۱۹qiz” نامیده شده، روشن تر شد چونکه مواد بیشتری توسط نیروهای گرانشی شدید سیاه چاله قبل از آنکه محو شوند به دام افتادند.
ثبت این رویداد که “رویداد مختل شدن جزر و مد” نام دارد به محققان کمک می نماید تا سیاه چاله های کلان جرم و تاثیر آنها را بر روی مواد اطراف بهتر درک کنند.
ایده سیاه چاله ای که ستاره نزدیک به خویش را می بلعد به نظر می آید علمی تخیلی باشد. اما این دقیقاً همان اتفاقی است که در یک رویداد مختل شدن جزر و مد رخ می دهد.
“مت نیکل”(Matt Nicholl) نویسنده این مقاله و ستاره شناس دانشگاه بیرمنگام اظهار داشت: ما توانستیم به صورت دقیق بررسی نماییم وقتی یک ستاره توسط چنین هیولایی بلعیده شود، چه اتفاقی می افتد.
محققان طی این مطالعه از مشاهدات ثبت شده توسط تلسکوپ های بسیار بزرگ و تلسکوپ های تکنولوژی جدید در شیلی و همینطور شبکه جهانی تلسکوپ “رصدخانه لاس کامبرس”(Las Cumbres Observatory) و ماهواره “نیل گرلس سوئیفت ناسا” (NASA’s Neil Gehrels Swift Satellite) در مدار زمین استفاده کردند.
محققان توضیح دادند رویداد مختل شدن جزر و مد نه تنها نادر است بلکه مطالعه آن هم دشوار است، چونکه به دنبال روند تخریب یک ستاره ابری از غبار و آوار تشکیل می شود که سیاهچاله را از دید پنهان می کند.
“سامانتا اوتس”(Samantha Oates) دیگر محقق مقاله از دانشگاه بیرمنگام اظهار داشت: وقتی سیاه چاله ستاره ای را می بلعد، ستاره انبوهی از مواد را به بیرون پرتاب می کند که مانع دید ما می شود و علت این امر هم این است که انرژی ستاره هنگام بلعیدن مواد توسط سیاه چاله به بیرون منتشر می شود.
دکتر نیکل اضافه کرد: مشاهدات ما نشان داد که جرم این ستاره تقریباً برابر با خورشید ما است که تقریباً نیمی از آنرا طی بلعیده شدن توسط سیاهچاله از دست داده است.
“کیت الکساندر”(Kate Alexander) نویسنده مقاله و اخترفیزیکدان از دانشگاه نورث وسترن ایلینوی توضیح داد: از آنجائیکه ما زود این فرآیند را ثبت کردیم، در واقع توانستیم پرده گرد و غبار و آوار و خروج مواد از سیاه چاله را ببینیم. سرعت مواد تا ۱۰ هزار کیلومتر در ثانیه – معادل بیشتر از ۲۲میلیون و ۳۶۹ هزار مایل در ساعت است.
محققان برای نخستین بار توانستند ارتباط مستقیم بین مواد جاری شده از ستاره و شعله های درخشان ساطع شده از آن هنگام بلعیده شدن در سیاهچاله را رصد و تأیید کنند.
یافته های این مطالعه در مجله “Monthly Notices of the Royal Astronomical Society” انتشار یافته است.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی نماید.
فایل آنرا از اینجا دانلود کنید: video/mp4

منبع: