Rate this post

به گزارش عاشق وب پژوهشگران بلژیکی و برزیلی در بررسی های خود نشان دادند که تشکیل شبکه های DNA در ریه ها می تواند با شدت مبتلا شدن به کووید-۱۹ در ارتباط باشد.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از نیوزوایز، شبکه های چسبنده DNA که سلول های ایمنی معروف به “نوتروفیل”(Neutrophil) آنها را منتشر می کنند، امکان دارد صدمه ناشی از کووید-۱۹ را برای بیشتر بافت های بدن به همراه داشته باشند. بررسی های جدید پژوهشگران بلژیکی و برزیلی نشان داده است که شاید مسدود کردن این شبکه های DNA، به یک هدف درمانی برای مدیریت انواع شدید کووید- ۱۹ تبدیل گردد.
در حالیکه بعضی از بیماران مبتلا به کروناویروس، نشانه های ملایمی از کووید-۱۹ را تجربه می کنند، برخی دیگر، واکنش التهابی بیش از حد ای را نشان می دهند که می تواند به ریه ها صدمه برساند و به “سندرم دیسترس حاد تنفسی”(ARDS)، کاهش سطح اکسیژن خون و مرگ بیمار منجر شود.
یکی از علائم ابتدایی کووید-۱۹ شدید، افزایش تعداد نوتروفیل های در حال گردش در بدن است. نوتروفیل ها می توانند میکروب های مهاجم را با باز کردن DNA آنها و خارج کردن آن از سلول بگیرند و از بین ببرند تا شبکه های چسبنده ای معروف به “تله های خارج سلولی نوتروفیل”(NETs) را ایجاد کنند. این تله ها می توانند به بافت های اطراف هم صدمه برسانند و بعضی از صدمه های ناشی از کووید-۱۹ شدید را برای ریه به همراه داشته باشند.
گروهی از پژوهشگران “دانشگاه لیژ”(University of Liège) بلژیک، ریه بیماران مبتلا به کووید-۱۹ را مورد بررسی قرار دادند و تعداد زیادی از تله های خارج سلولی نوتروفیل را در سرتاسر آن یافتند. پژوهشگران، خیلی از تله های خارج سلولی نوتروفیل را هم در محفظه راه هوایی مشاهده نمودند و دریافتند که آنها اغلب مانع عملکرد برونشیول ها و کیسه های هوایی می شوند.
تله های خارج سلولی نوتروفیل معمولا در قسمت های ملتهب محفظه بینابینی میان کیسه های هوایی و رگ های خونی تشکیل می شوند و شاید حتی در رگ های خونی و نزدیک به لخته های خون کوچک معروف به “میکروترومبی”(micro-thrombi) دیده شوند که می توانند جریان خون داخل ریه ها را محدود کنند و یک خصوصیت مربوط به صدمه شناسی در بیماران مبتلا به کووید- ۱۹ شدید به شمار می روند.
“توماس ماریکال”(Thomas Marichal)، سرپرست این پروژه اظهار داشت: تله های خارج سلولی نوتروفیل می توانند پلتفرمی را برای چسبندگی پلاکت ها تشکیل دهند اما دانستن این مورد که آیا این تله ها به تشکیل میکروترومبی در رابطه با کووید-۱۹ منجر می شوند یا خیر، به بررسی بیشتری نیاز دارد. پژوهش ما از این ایده پشتیبانی می کند که امکان دارد هدف قرار دادن تله های خارج سلولی نوتروفیل در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ بتواند با کاهش میکروترومبی، التهاب بیش از حد که به بافت صدمه می رساند، فیبروز و انسداد راه هوایی، به مدیریت بالینی نوع شدید کووید-۱۹ کمک نماید.
پژوهش دیگری که در “دانشگاه سائوپائولو”(University of São Paulo) برزیل انجام شد، افزایش تله های خارج سلولی نوتروفیل را در ریه بیماران مبتلا به کووید-۱۹ شدید نشان داد. پژوهشگران دریافتند که تشکیل تله های خارج سلولی نوتروفیل، در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ افزایش می یابد. این بررسی نشان داد که کروناویروس با عفونی کردن نوتروفیل ها و تکثیر شدن درون آنها می تواند انتشار تله های خارج سلولی نوتروفیل را افزایش دهد. تله های انتشار یافته از نوتروفیل های مبتلا به کروناویروس، مرگ سلول های ریه پرورش یافته در آزمایشگاه را تشدید کردند اما پژوهشگران دریافتند که اگر از انتشار تله های خارج سلولی نوتروفیل پیشگیری شود، مرگ سلول هم مهار می شود.
“فرناندو کوئروز سونچا”(Fernando Queiroz Cunha)، سرپرست این پروژه اظهار داشت: پژوهش ما، این ایده را مطرح می کند که تولید تله های خارج سلولی نوتروفیل می تواند با صدمه های ناشی از کووید-۱۹ ارتباط داشته باشد.
این پژوهش، در “Journal of Experimental Medicine” به چاپ رسید.

منبع: