به گزارش عاشق وب پژوهشگران ˮدانشگاه میشیگانˮ باور دارند که مدلهای پیشبینی خطر مبتلا شدن به سرطان می توانند مرگ و میر ناشی از سرطان ریه را کاهش دهند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه میشیگان، تغییر روش شناسایی افراد مبتلا به سرطان ریه و استفاده از مدلهای پیشبینی خطر مبتلا شدن به این بیماری می تواند مرگ و میر ناشی از سرطان ریه را سالانه تا ۱۴ درصد کم کند.
گروهی از پژوهشگران دانشکده سلامت عمومی “دانشگاه میشیگان” (UMich) باور دارند که با این مدلهای پیشبینی می توان سالانه حدود دو هزار مرگ و میر ناشی از سرطان ریه را در آمریکا کم کرد. با استفاده از مدلهای پیشبینی که در سال های اخیر ابداع شده اند و به دست آوردن اطلاعات بیشتر می توان از مرگ و میرهای ناشی از این بیماری پیشگیری کرد.
“کوین تن هاف” (Kevin ten Haaf)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این مورد مهم می باشد که سفارش های مربوط به بررسی سرطان ریه، فقط در مورد این بیماری به کار گرفته نشوند، بلکه جهت بررسی سلامت عمومی و افزایش امید به زندگی افراد مورد استفاده قرار بگیرند. این کار می تواند به شناسایی افرادی که قابلیت درمان شدن را دارند، کمک نماید و خطرات روش های معمول بررسی را کم کند.
روش های کنونی بررسی سرطان ریه، کار خویش را بر مبنای سن بیمار، میزان سیگار کشیدن و مدت ترک سیگار انجام می دهند. پژوهشگران دانشگاه میشیگان، مدلهای پیشبینی بسیاری را بررسی کردند که برای پیشبینی مرگ و میر یا نجات از سرطان ریه، بر رفتار، سبک زندگی و سابقه خانوادگی بیمار تمرکز داشتند.
“رافائل مزا” (Rafael Meza)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: نتایج این پژوهش، اهمیت زیادی در بررسی سرطان ریه در سراسر جهان خواهند داشت. راهبردهای بررسی بر مبنای میزان خطر، این توانایی را دارند که به نجات زندگی بیماران کمک کنند. کشورها باید این مورد را در بررسی های بالینی در نظر بگیرند تا بهترین راهبرد را برای تصمیم گیری عرضه کنند.
این پژوهش، در “Journal of the National Cancer Institute” به چاپ رسید.
