عاشق وب: دانشمندان یک ربات کوچک را توسعه داده اند که می تواند با استفاده از بافت چشم انسان، با دقت بالا دارورسانی کند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس مگ، یک تیم از دانشمندان بین المللی، نانوربات های پروانه ای شکلی ابداع نموده اند که برای اولین بار می توانند با استفاده از بافت چشم، دارورسانی کنند.
محققان آزمایشگاه سیستم های میکرو، نانو و مولکولی در موسسه “مکس پلانک”(Max Planck) برای سیستم های هوشمند در اشتوتگارت آلمان، با همکاری محققانی از سراسر جهان برای توسعه این فناوری پیشگامانه گرد هم آمدند.
این نانوربات ها تنها ۵۰۰ نانومتر طول دارند که اندازه مناسبی برای حرکت در بافت چشم است. این ربات ها در یک پوشش نچسب پوشیده شده اند و با سوزن هایی ۲۰۰ برابر کوچکتر از قطر موی انسان به بافت چشم منتقل می شوند. این سوزن ها حتی عرضی کمتر از یک باکتری دارند.
اندازه کوچک آنها همراه با پوشش بیرونی لغزنده، به آنها اجازه می دهد تا بدون صدمه رساندن به بافت های حساس بیولوژیکی در چشم حرکت کنند. این نخستین بار است که دانشمندان توانسته اند نانوربات ها را از بافتی با این میزان چگالی عبور دهند و آنها را به صورت فیزیکی هدایت کنند.
پیش از این، این ایده تنها در مدلها یا در مایعات بیولوژیک مطرح شده بود. امید است که در آینده، ربات ها بتوانند با دقت بسیار بالا، داروها و سایر عوامل درمانی را به مناطق هدف بدن تحویل دهند.
در حال حاضر، تحویل دارو به مناطق هدف بسیار به خصوص در مناطق بافت متراکم و در مقیاس کوچک، دشوار است. چشم هم یک مجموعه منحصر به فرد از چالش ها است، چون که چشم از یک ماده بسیار متراکم با ماتریس فشرده تولید شده است.
بافت چشم همینطور دارای یک شبکه بیوپلیمری بسیار خاص است که مانع از عبور اشیا از خود می گردد و این، کار را برای ربات های کوچک هم دشوار می کند.
در نهایت، این کار امکان پذیر شد، اما حرکت دقیق ربات ها، مشکلات دیگری را به همراه داشت. برای غلبه بر این مشکل نیز، دانشمندان مواد مغناطیسی مانند آهن را اضافه کردند تا با استفاده از میدان مغناطیسی به مقصد هدایت شوند.
اولین لایه پوشش لغزنده روی نانوربات ها شامل مولکول های متصل به سطح می شود، در حالیکه دومین لایه پوششی متشکل از فلوئوروکربن مایع است. این ترکیب هوشمندانه اجازه می دهد تا نانوربات ها با استفاده از بافت فشرده چشم عبور کنند.
“ژیگوانگ وو” محقق اصلی این پژوهش توضیح می دهد: ما برای لایه پوششی از طبیعت الهام گرفتیم. وی هم اکنون استاد موسسه فناوری کالیفرنیا است.
وی اضافه کرد: در مرحله دوم، ما یک لایه مایع موجود در گیاه کوزه ای گوشت خوار را که دارای سطح لغزنده برای گرفتن حشرات است، استفاده کردیم که همانند پوشش تفلون در یک تابه است. این پوشش لغزنده برای کارایی موثر ربات های ما در داخل چشم بسیار مهم می باشد، چونکه چسبندگی بین شبکه پروتئینی بیولوژیکی در زجاجیه و سطح نانوربات ها را می کاهد.
این تحقیق اعجاب آور در مجله Science Advances انتشار یافته است.
