Rate this post

به گزارش عاشق وب پژوهشگران ˮدانشگاه کرنلˮ(Cornell University) آمریکا در مطالعه اخیرشان اظهار کرده اند ˮپروب های فلورسنتˮ(Fluorescent probes) نمای کاملی از تحویل دارو در سلول ها را عرضه می دهند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، انتخاب موثرترین مولکول ها برای ارسال دارو اغلب یک فرآیند مشکل است، اما مهندسان دانشگاه “کرنل” به لطف تکنیکی که عملکرد مولکول ها را در داخل سلول های زنده نشان می دهد، به راحتی این کار را انجام داده اند.
یک مؤلفه اساسی خیلی از سیستم های انتقال دارو، مولکولی است که یک آنتی بادی را به یک داروی طراحی شده برای از بین بردن هدف پیوند می دهد. پیوند دهنده نه تنها باید دارویی را که از آنتی بادی به سلول می رود نگه دارد، بلکه باید به درستی دارو را در داخل سلول، در مکان مناسب و در زمان مناسب، آزاد کند. طی این مطالعه مهندسان زیست مولکولی با آزمایش آنها در محیط های بدون سلول سرنخ هایی در مورد اثربخشی پیوند دهنده ها جمع آوری کرده اند.
این مطالعه توسط “کریس آلابی”(Chris Alabi) استاد شیمی و مهندسی زیست ملکولی انجام شده است و طی آن پژوهشگران موفق به توسعه روشی نوین شده اند که از پروب های فلورسنت استفاده می نماید تا میزان موفقیت پیوند دهنده ها را در آزاد کردن داروها در سلول های زنده نمایش دهد.
“پروب های فلورسنت” مولکول هایی هستند که نور با طول موج خاصی را جذب می کنند و نوری با طول موج متفاوت و طولانی را ساطع می کنند و از آنها برای مطالعه نمونه های بیولوژیکی استفاده می شود.
آلابی در اینباره اظهار داشت: هم اکنون شرکت های داروسازی یک لینک پیوند برقرار می کنند و سپس درمی یابند که کدام یک از آنها برای آزمایش بهتر است. با تکنیک ما آنها می توانند پیش از اینکه سیستم دارویی را در کنار هم قرار دهند، تصمیم گیری آگاهانه ای را انجام دهند.
این پروب ها از دو رنگ فلورسنت تشکیل شده اند که وقتی در کنار یکدیگر قرار می گیرند بعنوان بخشی از سیستم ارسال با آنتی بادی ترکیب می شوند. هنگامیکه پیوند شکسته شود و رنگ ها را جدا کند، با استفاده از میکروسکوپ قابل رویت می شوند و این به آن معنا است که این دارو در داخل سلول آزاد شده است.
برای نشان دادن این پروب ها، آلابی و تیمش یک آنتی بادی را با یک پیوند دی سولفید شناخته شده که به خوبی در پروتئین “HER۲” عمل می کند و در درمان سرطان پستان نقش موثری دارد طراحی کردند. هنگامی که سیستم ارسال به پروتئین رسید، این تیم توانست فرآیندهای داخل سلولی، مانند “سینتیک”(kinetics) و نیمه عمر پیوند دهنده دی سولفید را اندازه گیری نماید. سینتیک در فیزیک و مهندسی، از واژگان مورد استفاده در مکانیک کلاسیک است و هدف آن بررسی رابطهٔ میان حرکت اجسام و علل آن، نیروها و گشتاورها است.
آلابی در آخر اظهار داشت که این پروب ها همینطور می توانند توسط زیست شناسان شیمیایی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فرآیندهای داخل سلول هم مورد استفاده قرار گیرند.
یافته های این مطالعه در مجله “Cell Chemical Biology” منتشر گردید.