به گزارش عاشق وب محققان موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان(EFPL) موفق به ساخت یک ماده جدید برای کاشت در ساقه مغز و به منظور بازیابی شنوایی در بیمارانی که گوش درونی آنها صدمه دیده است، شده اند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از انگجت، بسیاری از ایمپلنت ها یا کاشت های شنوایی به افراد مبتلا به صدمه گوش درونی یا مشکلات عصبی شنوایی کمک نمی کنند، اما ایمپلنت های ساقه مغز که به صورت مستمر به انجام یک کار ناقص کمک می کنند، می توانند این مشکل را حل کنند.
گوش داخلی پستانداران متشکل از یک سری مجاری و ساک های غشایی(لابیرنت غشایی) است که درون پوششی استخوانی(لابیرنت استخوانی) قرار گرفته اند. لابیرنت استخوانی هم درون استخوان تمپورال قرار دارد. لابیرنت غشایی محتوی اپی تلیوم حسی شنوایی و وستیبولار است و درون آن مایع آندولنف قرار دارد. ترکیب یونی مایع آندولنف به مایعات درون سلولی نزدیک است، یعنی دارای غلظت بالای پتاسیم(K+) و غظت پایین سدیم(Na+) است. بین لابیرنت غشایی و استخوانی هم مایع پری لنف وجود دارد که غلظت سدیم آن بالا و غلظت پتاسیم آن پایین است و از این حیث با مایعات خارج سلولی و مغزی- نخاعی مشابه می باشد. برای حفظ این اختلاف یونی بین آندولنف و پری لنف، لابیرنت غشایی توسط یک لایه اپی تلیومی دارای چندین نقطه اتصال، احاطه گردیده است.
ساقه مغز هم بخشی از دستگاه عصبی مرکزی و در قسمت پایینی مغز قرار دارد و متشکل از بخش هایی است که طناب نخاعی را به نیم کره های مخ و مخچه پیوند می دهد.
محققان موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان(EFPL) بزودی یک چاره به مراتب بهتر از روش های فعلی محقق خواهند کرد، چون که یک ایمپلنت الکترودی قابل تنظیم را طراحی نموده اند که به صورت مؤثر با صدمه گوش درونی مقابله می کند.
این ماده از پلاتین ارتجاعی و ایمن بهره می برد، اما به لطف ماشین کاری سطح میکرونی که از روش برش کاغذ “کیریگامی” الهام گرفته شده، سختی معمول این فلز گرفته شده و نرم شده است.
هنگامی که این ماده در سیلیکون پیچیده میشود، بسیار رسانا است و می تواند به خوبی به قسمت شنوایی در ساقه مغز بچسبد و سیگنال های هدفمندتری را نسبت به کاشت های معمولی ارسال نماید.
دانشمندان موفق به آزمایش این ایمپلنت روی موش ها شده اند، اما هنوز راه زیادی تا استفاده روی انسان باقی مانده است.
این تیم اخیراً نسخه مناسب برای انسان را ساخته است که می تواند با عمل جراحی در بدن بیمار کاشتته شود، اما باید پیش از شروع آزمایشات انسانی مطالعات بیشتری انجام گیرد.
اگر همه چیز به خوبی پیش رود، امکان دارد شنوایی کامل را به بیمارانی که هم اکنون تنها یک درک نامفهوم از صداها دارند، برگرداند و شنوایی آنها را کاملا بازیابی کند.
این ایمپلنت همینطور می تواند در جاهای دیگر همچون مغز، ستون فقرات و هر جای دیگری از بدن که پزشکان بخواهند فعالیت عصبی آن ناحیه را ضبط یا تحریک کنند، استفاده گردد.
