Rate this post

عاشق وب بررسی نشانه های اوتیسم در کودکان با کمک ردیابی چشم
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از ساینمگ، پژوهشگران “دانشگاه واترلو”(UW)، روش جدیدی برای تشخیص اوتیسم ابداع نموده اند که برای پزشکان، امکان تشخیص سریع و دقیق اختلال اوتیسم را در کودکان فراهم می آورد.
پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که چگونه کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم می توانند چهره یک فرد را در ذهن خود بررسی نمایند. آنها بر طبق این یافته ها توانستند روشی ابداع کنند که نحوه بررسی چهره یک فرد توسط کودکان طیف اوتیسم را بررسی می کند.
این فناوری می تواند به کاهش فشار پروسه تشخیص برای کودکان کمک نماید و اگر با روش های کنونی ترکیب شود، شاید بتواند پزشکان را در تشخیص بهتر یاری دهد.
“مهرشاد صدریا”(Mehrshad Sadria)، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد بخش ریاضیات کاربردی دانشگاه واترلو اظهار داشت: هم اکنون، افراد خیلی از اختلال اوتیسم رنج می برند؛ در نتیجه تشخیص بموقع این بیماری به خصوص در کودکان، ضروری می باشد. روش های کنونی تشخیص اوتیسم، برای کودکان خوشایند نیستند اما روش ما می تواند امکان تشخیص بهتر و ساده تر را بدون بروز اشتباه فراهم آورد. این روش جدید را می توان برای تشخیص اختلال اوتیسم در همه افراد به کار برد اما تأثیر ویژه آن در ارتباط با کودکان است.
پژوهشگران برای ابداع این روش جدید، ۱۷ کودک مبتلا به اوتیسم و ۲۳ کودک نرمال یا “نوروتیپیکال” (neuro-typical) را ارزیابی کردند. در این پژوهش، به همه شرکت کنندگان، ۴۴ تصویر از صورت افراد گوناگون نشان داده شد و یک سیستم ردیابی چشم نیز مورد استفاده قرار گرفت. این سیستم توانست قسمت هایی از چهره که هر کودک به آنها نگاه می کرد، شناسایی کند.
سیستم توانست قسمت هایی را که کودکان به آنها خیره شده بودند، یعنی زیر چشم راست، چشم راست، زیر چشم چپ، چشم چپ، بینی، دهان و قسمت های دیگر چهره را مشخص نماید. پژوهشگران، به اطلاعاتی بیشتر از زمان خیره شدن هر کودک به چهره نیاز داشتند. هدف آنها این بود که حرکت چشم کودکان و نحوه بررسی چهره توسط آنها را ارزیابی کنند. آنها برای این کار، از تحلیل کامپیوتری استفاده کردند تا درجه اهمیت بخش های گوناگون چهره را از نظر کودکان مورد ارزیابی قرار دهند.
دو روش کنونی تشخیص اوتیسم، ارزیابی کودک با کمک پرسشنامه و یا روانشناس هستند. “آنیتا لیتون”(Anita Layton)، استاد ریاضیات کاربردی دانشگاه واترلو و ناظر این پژوهش اظهار داشت: برای کودکان، نگاه کردن به چهره افراد یا حیوانات، بسیار ساده تر از پر کردن یک پرسشنامه و ارزیابی شدن توسط روانشناس است. چالش بزرگی که بیشتر روانشناسان با آن روبرو هستند، این است که امکان دارد کودک، نشانه های اوتیسم را آشکار نکند و چند سال بعد آنها را بروز دهد. روش ما، تنها رفتار کودک و یا تمرکز او را بر چهره مشخص می کند.
این پژوهش، در مجله “Computers in Biology and Medicine” به چاپ رسید.

منبع: