عاشق وب: آژانس فضایی آمریکا (ناسا) می خواهد طوفان های خورشیدی و واکنش سیاره زمین به آنها را برای حفاظت هر چه بیشتر از فضانوردان، پیشرفت فناوری فضایی و بهبود زندگی بر روی زمین در دو ماموریت جدید مطالعه کند.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از انگجت، طوفان ها یا بادهای خورشیدی (Solar winds) برای مردم ساکن بر روی زمین تهدیدی نیستند، اما می توانند برای فضاپیماها و فضانوردان خطر ایجاد کنند.
ناسا دو ماموریت جدید را انتخاب نموده است که هدف آنها درک نحوه تأثیر خورشید بر هوای خشن فضا است.
نخستین ماموریت “پانچ” (PUNCH) نام دارد که مخفف قطبش سنجی برای یکی کردن تاج خورشیدی (کرونا) و هلیوسفر است و از چهار ماهواره کوچک به اندازه کیف دستی تشکیل خواهد شد که طوفان های خورشیدی را از لحظه ترک خورشید دنبال می کنند.
دومین ماموریت “تریسرز” (TRACERS) نام دارد که مخفف ماهواره های اتصال مجدد جفت و شناسایی الکترودینامیک نوک تیز است و از دو فضاپیما برای مطالعه چگونگی تعامل میدان های مغناطیسی اطراف زمین با خورشید استفاده خواهدنمود.
طوفان های خورشیدی سال هاست که سبب شگفتی و پارانویا در بین انسان ها شده است و سابقه تأثیر آن به رویداد کارینگتون ۱۸۵۹ بازمی گردد که به سیستم های تلگراف در سراسر جهان لطمه زد. بعضی از دانشمندان اعتقاد دارند که تکرار چنین رویدادی امروز بطور نامحدود شبکه برق را از دسترس خارج خواهدنمود. طوفان های خورشیدی در مقیاس کوچک تر می توانند ماهواره ها و فناوری های مبتنی بر زمین را مختل کنند.
ناسا و آژانس فضایی اروپا اوایل ماه جاری برای ایجاد یک سیستم پیش بینی حمله طوفان های خورشید به توافق رسیدند.
برنامه هلیوفیزیک ناسا سال ها صرف مطالعه خیلی از پدیده های رمزآلود که در خورشید رخ می دهند مانند شراره های متوسط خورشیدی، خورشید گرفتگی ها و حتی بارندگی های غیر منتظره خورشیدی شده است. اما بودجه نسبتاً کم ناسا محدودیت به وجود آورده است.
دانشمندان امیدوارند با “پانچ” و “تریسرز” بیشتر از این ها خورشید را بشناسند.
هر دوی این ماموریت ها همزمان باهم و سوار بر یک موشک پرتاب می شوند.
“توماس زوربوچن”، معاون ماموریت های علمی در ستاد ناسا اظهار داشت: ما این دو ماموریت را به دقت انتخاب کردیم، نه فقط به سبب علم سطح بالایی که می توانند به ارمغان بیاورند، بلکه به این خاطر که آنها با همکاری یکدیگر و دیگر فضاپیماهای هلیوفیزیک به پیشرفت در محافظت از فضانوردان ناسا، فناوری فضایی و زندگی روی زمین کمک می کنند.
تاریخ برنامه ریزی شده برای پرتاب “پانچ” و “تریسرز” نهایتاً تا اوت ۲۰۲۲ تعیین شده است.
طوفان های خورشیدی جریانی از ذرات یونی (پلاسما) انرژی داری هستند که از جانب خورشید به فضا در تمام جهات ساطع می شوند. همین طوفان های خورشیدی هستند که در برخورد با سطوح فوقانی جو زمین موجب ایجاد شفق قطبی و حتی گاهی تداخل جریان های برق و سیستم های ارتباطاتی می شوند و جریان متداول آنها ۱GA ( یک گیگا آمپر) است.
ذرات بنیادی که به زمین برخورد می کنند، هم از خورشید و هم از بیرون از منظومه شمسی سرچشمه می گیرند. ذرات حامله عمدتاً متشکل از پروتون، الکترون و ذرات آلفا (هسته هلیوم) هستند و به صورت پیوسته به بیرون از خورشید جریان دارند. در فاصله زمین از خورشید، سرعت این بادهای خورشیدی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلومتر بر ثانیه است. ذرات با میدان مغناطیسی خورشید برهمکنش می کنند. شدت میدان مغناطیسی خورشید در فاصله زمین، حدود یک هزارم میدان زمین است. ذراتی که از بیرون منظومه شمسی می آیند، پرتوهای کیهانی نام دارند.
شراره خورشیدی از انفجار بزرگ در اتمسفر خورشید به وجود می آید و موجب آزاد شدن انرژی در حد ۶ ضربدر ۱۰ به توان ۲۵ ژول می شود که در حدود یک ششم انرژی خروجی از سطح خورشید در هر دقیقه است. این پدیده در سایر ستارگان هم دیده می شود که به آنها نیز “شراره ستاره ای” گفته می شود.
شراره خورشیدی کلیه لایه های سطح خورشید شامل شیدسپهر، تاج خورشیدی و فام سپهر را تحت تأثیر قرار می دهد و موجب گرم شدن پلاسما تا چندین میلیون درجه کلوین می شود. همین طور موجب سرعت یافتن الکترون ها و پروتون ها و یون های سنگین تا نزدیکی سرعت نور می شود. همین طور اشعه ای را تولید و لایه های الکترومغناطیس را به وجود می آورد که شامل کلیه امواج الکترومغناطیس است. از امواج رادیویی تا اشعه گاما، شراره ها خودرا از آزادسازی انرژی مغناطیسی ذخیره شده در تاج خورشیدی تغذیه می کنند.
اشعه ایکس و اشعه ماورای بنفش می توانند روی یون کره تأثیر بگذارند و تولید امواج ارتباطی با طول موج بالا بنمایند که این امواج می توانند موجب اختلال در رادارها و تجهیزاتی که با فرکانس کار می کنند، شوند. شراره خورشیدی برای نخستین بار در خورشید توسط “ریچارد کریستوفر کارینگتون” و همین طور توسط “ریچارد هدسون” در سال ۱۸۵۹ مشاهده شد. همین طور شراره ستارگان در خیلی از ستارگان دیده شده است.
فرکانس های به وجود آمده از شراره های خورشیدی مختلف است و از یک روز زمانی که خورشید در حالت فعال قرار دارد تا یک دفعه در هفته زمانی که سطح خورشید آرام است، تغییر می کند.
خورشیدگرفتگی یا کُسوف نیز هنگامی رخ می دهد که سایه ماه بر قسمتی از زمین بیفتد و در نتیجه در قسمت هایی از کره زمین، قرص ماه قسمتی از قرص خورشید یا تمامی آنرا از دید ناظر زمینی بپوشاند.
این پدیده هنگامی رخ می دهد که زمین و ماه و خورشید به ترتیب در یک خط راست یا تقریباً در یک خط راست قرار بگیرند و این شرایط تنها در زمان مقارنه یا محاق ماه امکان دارد برقرار شود. گرفتگی کلی خورشید، یکی از منظره های بسیار زیبای طبیعت است.
منبع: عاشق وب
