Rate this post

عاشق وب: ادوین آلدرین (Edwin Aldrin) بازمانده ای از دوران اسطوره های تاریخ فضانوردی و یکی از پیشتازان کیهان نوردی است که زندگیش مظهری از آرزوهای انسان برای پروازهای فضایی است.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا، آلدرین در ۲۰ ژانویه ۱۹۳۰ در مونت کلیر ( Montclair) از ایالت نیوجرسی (New Jersey) آمریکا به دنیا آمد. بعد از اختتام تحصیلات دبیرستانی وارد دانشکده نیروی هوایی شد. با به انتها رساندن این دانشکده بعنوان خلبان آزمایشگر در نیروی هوایی مشغول به کار شد.
وی تحصیلات عالی را تا درجه مهندسی ادامه داد و در سال ۱۹۶۳ در صورتیکه یکی از خلبان های برجسته نیروی هوایی آمریکا به شمار می رفت از انستیتوی تکنولوژی ماساچوست (Massachusetts Institute of Technology) دکترای مهندس هوانوردی خودرا گرفت.
این فضانورد رساله دکترای خودرا درباره مکانیک مداری نوشت. ضمن تقدیم رساله خود به فضانوردان این مطلب را نیز به آن افزود: “ای کاش من هم یکی از آنها بودم” این آرزویش خیلی زود برآورده شد! در اواخر همان سال یعنی اکتبر ۱۹۶۳ او هم یکی از آنها شد. در نوامبر ۱۹۶۶ به همراه بعنوان کمک خلبان با جیمز لاول (James Lovell) بر عرشه سفینه جمینی ۱۲ (Gemini 12) به فضا سفر کرد و طی چهار روز که ۵۹ بار به دور زمین چرخیدند.

در این پرواز او ۲۰۸ دقیقه روی صندلی ایستاد و حالی که سر و قسمت فوقانی بدنش از دریچه به خارج خم شده بود عکسهایی از زمین گرفت. در جریان همین عکسبرداری ها بود که او اولین تصاویر سلفی فضایی را هم از خودش گرفت.
در جریان همان پرواز از سفینه خارج شد و ۱۲۹ دقیقه در فضا راهپیمایی کرد. در این راهپیمایی یک طناب مخصوص او را به سفینه متصل کرده بود. مدتی که وی در خارج از سفینه گذراند سال ها بعنوان یک رکورد راهپیمایی فضایی باقی مانده بود. او بدون اشکال و بی آن که تحت چنین شرایطی احساس خستگی کند، این کار را با دقت تمام انجام داد و در نتیجه او نخستین انسانی بود که در حال خارج بودن از سفینه ای که در مدار گردش می کرد توانست عکسهایی از کسوف خورشید بردارد.

پرواز جمینی -۱۲ ‏ در ۱۵ تا ۱۱ نوامبر ۱۹۶۶ به مدت ۳ روز و ۲۲ ساعت و ۳۴ دقیقه‏ نام او را بعنوان بیست و نهمین فضانورد جهان، هجدهمین فضانورد آمریکا به ثبت رساند.
ماموریت بعدی او همراهی با نیل آرمسترانگ (Neil Armstrong) بر عرشه آپولو -۱۱ ‏در ‏۱۶ تا ۲۴ ژوئیه ۱۹۶۹ به مدت ۸ روز و ۳ ساعت و ۱۸ دقیقه‏ بود که این دفعه هم نامش بعنوان دومین انسان مهنورد ثبت گردید.

در جریان این سفر، او یک دفعه در سطح ماه به مدت ۲ ساعت ‏و ۳۲ دقیقه قدم زد. جالب آن که چون دوربین عکاسی بر روی سینه نیل آرمسترانگ نصب یود، عکسهایی که آرمسترانگ از او گرفته اینک به اشتباه، در خیلی از مطبوعات به اسم آرمسترانگ ثبت می شود.
آلدرین پس از کناره گیری از فضانوردی در‏ ‏۱ ژوئیه ۱۹۷۱‏ به نویسندگی و حضور در نشست های علمی مربوط به سیستم های حمل و نقل ‏فضایی ‏مشغول شد. او هنوز هم از مبلغان و مروجان فضانوردی به حساب می آید.

منبع: