عاشق وب: پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود دریافتند که التهاب مزمن در میانسالی می تواند به مشکلات حافظه در پیری منجر شود.
به گزارش عاشق وب به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، پژوهش جدید “دانشگاه جانز هاپکینز” (Johns Hopkins University) آمریکا نشان داده است التهاب مزمن در میانسالی، می تواند به مشکلات فکر و حافظه در سنین بالاتر منجر شود.
التهاب مزمن که تا ماه ها یا سال ها در بدن باقی می ماند، می تواند ناشی از اختلالات خودایمن مانند روماتیسم مفصلی، ام اس، استرس فیزیکی یا دلیلهای دیگر باشد. از طریق های کاهش التهاب مزمن، می توان به ورزش منظم، رژیم غذایی سالم ضد التهاب و خواب کافی اشاره نمود.
“کینان واکر” (Keenan Walker)، استاد دانشگاه جانز هاپکینز و از نویسندگان این پژوهش اظهار داشت: التهاب مزمن برای بدن بسیار مضر است و می تواند به بیماری قلبی، سکته و سرطان منجر شود. از آنجائیکه پژوهش های دیگر، التهاب مزمن و اثرات آنرا بر مغز افراد پیر بررسی نموده اند، ما در پژوهش خود آغاز التهاب را در میانسالی بررسی کردیم و نشان دادیم این مشکل، به کاهش شناختی در سنین بالاتر منجر می شود.
پژوهشگران به مدت ۲۰ سال، حدود ۱۲۳۳۶ نفر با میانگین سنی ۵۷ سال را مورد بررسی قرار دادند. آنها در آغاز بررسی، نمونه خونی شرکت کنندگان را گرفتند و چهار زیست نشانگر التهاب یعنی “فیبرینوژن” (fibrinogen)، میزان گلبول سفید خون، “عامل فون ویلبراند” (von Willebrand factor) و “فاکتور هشت” (factor VIII) را بررسی کردند.
این گروه پژوهشی برای هر زیست نشانگر، یک رتبه التهابی در نظر گرفتند. آنها سپس سه سال، زیست نشانگر دیگری موسوم به “پروتئین واکنشی سی” (C-reactive protein) را بررسی کردند. شرکت کنندگان این آزمایش برمبنای رتبه التهاب و سطح پروتئین واکنشی سی، به دو دسته تقسیم شدند.
مهارت های مربوط به فکر و حافظه آنها باز از آغاز پژوهش، به مدت شش تا ۹ سال مورد بررسی قرار گرفت و سپس در انتهای آزمایش دوباره بررسی گردید.
پژوهشگران دریافتند شدت کاهش مهارت ها در گروهی که بالاترین سطح نشانگرهای التهاب را دارند، شدیدتر از گروهی است که پایین ترین سطح زیست نشانگرهای التهابی را دارا هستند.
کاهش مهارت ها در گروهی که بالاترین سطح پروتئین واکنشی سی را داشتند، ۱۲ درصد شدیدتر از گروهی بود که دارای سطوح پایین تری بودند.
تحلیل های بیشتر نشان داد که کاهش فکری در رابطه با التهاب در مقایسه با دیگر جنبه های فکری مانند زبان و عملکرد اجرایی، در نواحی خاصی از حافظه برجسته تر است.
این پژوهش، در مجله ” Neurology” به چاپ رسیده است.
